அங்காடித் தெரு - வாழ்வின் உண்மை...

திரைப்படங்களின் விமர்சனங்களைப் படிப்பதோடு சரி, எழுதுவதில் அவ்வளவாய் ஆர்வமோ எழுதியதோ கிடையாது, அதற்கெனவே பல ஜாம்பவான்கள் இருப்பதால். ஆயினும் நேற்று நண்பர் புண்ணாக்கு மூட்டை பாலாவுடன் அங்காடித்தெரு பார்த்ததும் அதனால் ஏற்பட்ட பாதிப்புக்கள் என்னை எழுதத்தூண்ட இங்கு நானும்.

சென்னை போன்ற பெரு நகரங்களில் மலிவு விலை என சொல்லி கடைக்காரர்கள் அரசாங்கத்தை, பொதுமக்களை ஏமாற்றுகிறார்கள் என எண்ணி வந்த நமக்கு இந்த படத்தின் மூலம் வசந்தபாலன் அங்குள்ள தொழிலாளர்களையும் சேர்த்துத்தான் என அழுத்தமாய் சொல்லி நம்மை உறைய வைத்துவிடுகிறார்.

பள்ளியில் முதல் மாணவனாய் இருந்தும் தகப்பனின் அகால மரணத்தால் படிக்க இயலாத சூழலில் குடும்பத்தைக் காக்க சென்னைக்கு நண்பனோடு வரும் கதாநாயகன், அந்த ஒரு பிரபல துணிக்கடையில் சேர்ந்து எப்படியெல்லாம் இன்னலுருகிறான் என்பதை சம்பவக்கோர்வைகளால் நம்முள் இயக்குனர் ஆளுமை செய்கிறார்.

அழகிய, துறுதுறுவென சோகத்தையெல்லாம் புதைத்து வெளியே சிரிக்கும் கதாநாயகி, அதற்கான அவளது குடும்ப சூழல். இவர்களுக்குள் வரும் பாசப்பிணைப்பினை பல பிணக்குகளுக்குப்பின் சொல்லியிருக்கிறார்.

இருவரும் தங்கள் காதல் அனுபவங்களை பகிர்ந்து கொள்ளுதல் சில்லென குளிர்ந்த நீரை கடும் வெயிலில் அலைந்த பின் அருந்துவதால் கிடைக்கும் நிறைவாய் இருக்கிறது.

சந்தர்ப்பத்தை பயன்படுத்திக்கொண்டால் எப்படி வேண்டுமாலும் முன்னேறலாம், அதற்கான வழிகள் நமக்காக திறந்தே இருக்கிறது என்பதை அந்த கழிப்பறையை சுத்தம் செய்து காசு வாங்கி சம்பாதிக்கும் பாத்திரம் மூலம் உணர்த்துகிறார்.

குள்ள மனிதர், ஒரு சீரழிந்த பெண் இருவருக்கும் இடையே உள்ள உறவினையும், அவர்களுக்கு பிறக்கும் குழந்தையினை வைத்து அவர்களின் உள்ளக்கிடைக்கையை வெளிப்படுத்தி நெகிழ வைக்கிறார்.

சிறார்களை வீட்டு வேலைக்கு அமரத்தி அவர்களை எப்படியெல்லாம் சிதைக்கிறார்கள் என்பதை கதாநாயகியின் சகோதரி மூலம் லேசாக கோடிட்டு காட்டுகிறார். சோகம், சோகம், மேலும் சோகம் என சொன்னாலும், கடைசியில் ஒரு வெளிச்சம் இருப்பதாகக் காட்டி நமக்கு கொஞ்சம் நம்பிக்கையை ஊட்டி அனுப்புகிறார்.

தொழில் நுட்ப விஷயங்கள் எல்லாம் ஏதுவாய்ப் பொருந்தி படத்தின் ஓட்டத்துக்கு பெரிதும் உதவியாய். வசனங்கள் எதார்த்தமாயும், பளீரென சாட்டையடியாகவும் பல இடங்களில்.

இந்த படத்தைப்பார்த்தபின், கடைக்கு சென்றால் அங்கு பணிபுரியும் வேலையாட்களை கண்டிப்பாய் நாம் மரியாதையாய் நடத்த வேண்டும் என நாம் எண்ணினாலும், அல்லது பணிக்கு அமர்த்தியிருப்பவர்கள் அவர்களுக்கு உற்ற மரியாதையை கொடுக்க வேண்டுமென நினைத்தாலோ பெரும் வெற்றிதான்.

மொத்தத்தில் உறைய வைக்கும் பல வாழ்வின் உண்மைகள்...